Schoenen uit, dit is heilige grond
Recentelijk stelde een broeder een vraag over lied 360 uit de bundel Opwekking: ‘Dit is heil’ge grond.’ Hoe zit dat met die heil’ge grond? Fijn dat hierover wordt nagedacht en er vragen over gesteld worden. Eén van de vragen die moslims aan christenen stellen, is de vraag naar de eerbied en het ontzag voor God. Als een moslim de moskee binnenkomt, dan trekt hij uit eerbied zijn schoenen uit. Dit moet ons christenen toch iets te zeggen hebben! Eerbied en ontzag is het Bijbelse begrip voor ‘de vreze des Heeren’. In vroeger dagen hoorde je deze uitspraak regelmatig vallen. Tegenwoordig hoor je daar weinig of niets meer over. “Typisch oudtestamentisch”, wordt er nu gezegd; iets wat niet past in onze moderne nieuwtestamentische tijd. Zonder hier een Bijbelstudie van te maken, citeer ik één tekst uit het Nieuwe Testament om deze krasse bewering naar het rijk der fabelen te verwijzen: ‘De gemeenten dan in heel Judea, Galilea en Samaria hadden vrede en werden opgebouwd; en zij wandelden in de vreze des Heeren en de vertroosting door de Heilige Geest en namen in aantal toe’ (Hand. 9:31). Gods Geest maakt hier een aantal zaken duidelijk: gemeenten die wandelen in de vreze des Heeren, hebben vrede, worden opgebouwd, worden door de Heilige Geest vertroost en nemen in aantal toe. Niet vreemd dat de duivel ons probeert wijs te maken dat de vreze des Heeren niet meer van deze tijd is!
Tot twee leidsmannen van het volk Israël werd gezegd dat ze de schoenen moesten uittrekken omdat ze zich op heilige grond bevonden. In Exodus 3:5 werd dit tot Mozes gezegd, en in Jozua 5:15 tot Jozua. Mozes werd vanuit de brandende braambos door God geroepen om Zijn volk uit Egypte uit te leiden en Jozua stond op het punt om de strijd te beginnen om het beloofde land Kanaän in bezit te nemen en het volk daar in te leiden. Egypte is in de Bijbel een beeld van de wereld en Kanaän van de hemelse gewesten. Mozes en Jozua zijn beiden een type van Christus. In Mozes zien we Hem als Degene ‘Die Zichzelf gegeven heeft voor onze zonden, opdat Hij ons zou trekken uit de tegenwoordige boze eeuw’ (Gal. 1:4). Jozua stelt de opgestane en verheerlijkte Heer voor, Die gezeten is aan de rechterhand van God. In Hem zijn we gezegend met alle geestelijke zegening in de hemelse gewesten. Dat is het land waarin Hij ons wil binnen leiden (Ef. 1:3; 2:6-7).
Als we hierbij stilstaan, dan past het ons om de schoenen uit te trekken. En dat bedoel ik niet letterlijk maar figuurlijk. Het uittrekken van de schoenen wil zeggen dat wij eerbied en ontzag hebben voor God en het lijden en sterven van Christus Jezus. Zondags komen we bij elkaar om God, die in ons midden is, daarvoor te danken, te loven en te aanbidden. Moslims en Joden houden zich aan tal van ceremoniële rituelen, zoals het uittrekken van de schoenen, rituele wassingen enzovoort. Dit wordt van ons christenen niet gevraagd, maar zijn we ons nog bewust dat we ons zondags op heilige grond bevinden?
